فهزموهم بإذن الله وقتل داود جالوت وءاتيه الله الملك والحكمة وعلمه مما يشاء ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الأرض ولكن الله ذو فضل على العلمين
Sonunda, Allah'ın izniyle, onları bozguna uğrattılar; Davut, Calut’u öldürdü. Allah, ona, hem yönetim yetisi hem de bilgelik verdi ve dilediğini ona öğretti. Allah'ın, insanların bir bölümüyle diğerlerini savması olmasaydı, yeryüzünde kesinlikle karışıklık çıkardı. Fakat Allah, Evrenlere Karşı Bağış Sahibi’dir.
Talut ve Calut arasında süregelen öykünün “Davut, Calut’u öldürdü!” biçiminde sona ermesi, Davut peygamberin savaşın sonunda ortaya çıkarak Calut’u öldürmüş olduğu izlenimi vermektedir. Talut’un, Allah tarafından İsrailoğullarına kral olarak gönderildiği bildirilmesine karşın, kimi yorumcular tarafından, Davut peygamberin bu ayetlerde Talut ismiyle bildirilmiş olduğu biçiminde yorumlanmıştır. Kur'an’ın, sayısal örgü düzeniyle korunduğunu savlayan araştırmacılar ise Kur'an’daki her harf belirlenmiş sayılarda kullanıldığı için, bu durumun, sayısal örgüyü oluşturan harf sayılarıyla ilişkili olduğunu öne sürmüşlerdir. Kur’an’daki bu öykü, Tevrat, I. Samuel 17:1-58 yazımlarında anlatılan, İsrailoğullarından Davut isimli bir gencin, Filistinlilerin dev dövüşçüsü Golyat’ı öldürmesiyle sonuçlanan uzun öyküyle benzerlik göstermektedir.
