ورودته التي هو في بيتها عن نفسه وغلقت الأبوب وقالت هيت لك قال معاذ الله إنه ربي أحسن مثواي إنه لا يفلح الظلمون
Evinde kaldığı kadın, onu, elde etmek istedi. Kapıları kilitledi ve “Haydi gel!” dedi. Dedi ki: “Allah'a sığınırım; O, benim Efendim’dir. En güzel biçimde beni yerleştirdi. Kuşkusuz, haksızlık yapanlar, kurtuluşa erişemezler!”
Yusuf peygamberin “O, benim Efendim’dir!” sözünü, Allah'a yönelik söylediği anlaşılmaktadır. Bu söylem, Tevrat yazımlarında, Yusuf’un evinde kaldığı kişiye yönelik yazılmıştır. Bu konuşmanın da içinde geçtiği, evinde kaldığı kadının, Yusuf peygamberi elde etmek istemesi konusu, Tevrat, Yaratılış 39:6-20 yazımlarında, özetle, şöyle yazılıdır: “Yusuf, güzel yapılı ve yakışıklıydı. Efendisinin karısı, ona göz koydu ve ‘Benimle yat!’ dedi. Ama Yusuf, ‘Sahip olduğu her şeyin yönetimini, efendim bana verdi. Senin dışında, hiçbir şeyi benden esirgemedi. Sen, onun karısısın. Böyle bir kötülük yaparak, Tanrı’ya karşı nasıl günah işlerim?’ diyerek kabul etmedi. Efendisinin karısı, evde kimsenin olmadığı bir gün, Yusuf’un giysisini tutarak, aynı isteğini tekrarladı. Ama Yusuf, giysisini onun elinde bırakıp, evden dışarı kaçtı. Kadın, uşaklarını çağırarak; ‘Kocamın getirdiği bu İbrani, bizi küçük düşürdü; benimle yatmak istedi. Bağırdığımı duyunca, giysisini yanımda bırakıp dışarı kaçtı!’ dedi. Efendisi eve gelinceye dek, Yusuf’un giysisini yanında alıkoydu. Karısının anlattıklarını duyunca, efendisinin öfkesi tepesine çıktı ve Yusuf’u, kralın tutsaklarının bulunduğu zindana attı.”
