Rahman’ın yanında söz almış olanlardan başkası şefaat (aracılık) edemez.*
Kuran, peygamberleri ve evliya denilen kimseleri putlaştıran kimselerin ileri sürdüğü şefaat anlayışını tümüyle reddeder (2:48; 10:18).
Yargı gününde tüm yetki Tanrı’nın elindedir. Kuran’ın kabul ettiği şefaat, Tanrı’nın hükmünü tasdik etmekten başka bir şeye yaramayan etkisiz bir faktördür (78:38).
Peygamberler ve erdemli insanlar cezayı hak eden hiç kimseyi kurtaramaz (9:80; 74:48).
Muhammed peygamberin biricik şefaati, kendisinden medet umanların beklediklerinin tersine olumsuz olacaktır (25:30).
