قالوا يشعيب أصلوتك تأمرك أن نترك ما يعبد ءاباؤنا أو أن نفعل في أمولنا ما نشؤا إنك لأنت الحليم الرشيد
Dediler ki: “Şuayb, atalarımızın hizmet etmiş olduklarından veya ticaretimizi dilediğimiz gibi çevirmekten vazgeçmemizi senin salatın mı gerektiriyor? Sen aslında yumuşak huylusun, akıllısın.”*
Gereği gibi gözetilen salat, kötülükten alıkoyar (29:45).
