Gözleri zillet içinde mezarlardan çıkarlar; tıpkı saçılmış çekirgeler gibi…*
Diriliş için verilen çekirge örneği ilginçtir, zira bazı çekirge cinslerinin ormanlarda bıraktıkları yumurtalar yıllar sonra aynı günde kırılıp yavru çekirgeler doğururlar. Örneğin, Amerika’nın Kuzey bölgesinde Periodic Cicadas olarak bilinen çekirgeler yıllar boyu ağaç kökleriyle beslendikleri bir bekleme döneminden sonra kalabalıklar halinde ortaya çıkarlar. Bazı cinsler için bu 13 yıl, bazıları içinde 17 yıldır.
Yıllar süren bir kayboluştan sonra, şarkılar kakofonisi eşliğinde hep birlikte ortaya çıkarak Tanrı’nın doğadaki ayetlerine görebilenler için diriliş gününe bir örnek vererek tanıklık ederler. Bu ve daha nice bilimsel konuyu tartıştığım ilk kitabım Kuran En Büyük Mucize’de (1981-1982 ve eklemelerle 1983-1986), bu konuyla ilgili şunları yazmıştım: “Çekirgeler, toprağın altından, uzun müddet kaldıktan sonra, topluca, çok kalabalık olarak yeryüzüne çıkarlar. İnsanlar da, toprağın altında, uzun müddet kaldıktan sonra, topluca, çok kalabalık olarak, yeryüzüne çıkarlar. Tabii, benzeyen ile benzetilen arasında bazı farklılıklar olacaktır. Nitekim çekirgeler toprağın altında diridirler. İnsan vücudu ise ceset halindedir...“
