وإذ قال عيسى ابن مريم يبني إسرءيل إني رسول الله إليكم مصدقا لما بين يدي من التورية ومبشرا برسول يأتي من بعدي اسمه أحمد فلما جاءهم بالبينت قالوا هذا سحر مبين
Meryem Oğlu İsa, şöyle demişti: “Ey İsrailoğulları! Aslında, ben, hem benden önceki Tevrat’ı doğrulayan hem de benden sonra gelecek olan O'nun İsmi’ni öven bir elçiyi sevinçli bir haber olarak veren, Allah'ın, size bir elçisiyim!”
Bu ayet, İsa peygamberden sonra, Muhammed peygamberin gönderileceğinin, İsa peygamberin kendisi tarafından açıklandığını bildirmektedir. 7:157 ayetindeki “Tevrat ve İncil’de yazılı buldukları elçi” tümcesi de İsa peygamberden sonra yeni bir elçi gönderileceğinin, Tevrat ve İncil’de bildirilmiş olduğunu vurgulamaktadır. “Allah'ın İsmi’ni öven bir elçi” anlamında yazdığımız “Resulin ismu-hu ahmedu” tümcesini, “İsmi Ahmed olan bir elçi” veya “İsmi övülen bir elçi” olarak yorumlayanlar da vardır. Ahmed, Hamd/Övgü fiilinden türetilmiş bir sıfattır. Övgülerin yalnızca Allah'a yapılması gerektiği, Kur'an ayetlerinde bildirilmiştir. Bu nedenle, tümceyi, “Allah'ın İsmi’ni öven bir elçi” olarak çevirmek, Kur'an ilkelerine uygunluk yönünden daha gerçekçidir. Kur'an’da, Muhammed peygamber, “Allah'ın elçisi” veya “Peygamber” veya “Muhammed” dışında bir isim veya sıfatla anılmamıştır. Peygamberin, “Ebu el-Kasım Muhammed bin Abdullah bin Abdulmuttalip bin Haşim” biçimindeki künyesinde de Ahmed ismi yoktur. İncil yazımlarında, Gerçeğin Ruhu olarak söz edilen peygamberin Muhammed olması olasılığı vardır. Bu konuda Tevrat ve İncil yazımlarında yazılanlar, 7:157 ayetinin dipnotunda açıklanmıştır.
