وإذ قال عيسى ابن مريم يبني إسرءيل إني رسول الله إليكم مصدقا لما بين يدي من التورية ومبشرا برسول يأتي من بعدي اسمه أحمد فلما جاءهم بالبينت قالوا هذا سحر مبين
Hani İsa, halkına: “Ey İsrail oğullar, ben, size gönderilmiş ALLAH’ın bir elçisiyim. Benden önceki Tevrat’ı onaylayıcı ve benden sonra gelecek ve ismi daha çok öven bir elçiyi müjdeliyorum.” Sonra kendilerine apaçık delilleri gösterdiğinde, “Bu apaçık bir büyüdür“ dediler.*
Ayetteki “Ahmed“ kelimesi, Arapçada “daha çok öven“ anlamında bir betimlemedir. Bunu özel bir isim olarak yansıtan geleneksel yorumlar, tarih ve realite ile çelişmektedirler. İsa’dan sonra gelen peygamberin ismi Muhammed idi. Yüzyıllar sonra Muhammed peygamberi putlaştıranlar, sadece Allah’a ait olan “İlk, Son, Hesaba Çeken…“ gibi isimleri ve Ahmed’i de içeren 99 ismi peygambere yakıştırmışlardır.
“Ahmed“ kelimesi, İncil’de de özel isim olarak geçmemekte, İbranice karşılığı olan “paraklitos“ olarak geçmektedir. Ayrıca, İsa, kendisinden sonraki elçiyi ismiyle haber verseydi, İsa’yı izleyen analar ve babalar çocuklarına bu ismi verecekler ve binlerce Ahmed’in yaşadığı bir dünyada bu müjdenin önemi kalmayacaktı. Nitekim bu kelimenin İbranice karşılığı bir isim olarak yaygınlaşmamıştır.
Muhammed isminin “ahmed“ (öven) kelimesiyle aynı kökü paylaşması veya yakın anlam taşıması İsa’nın haber verdiği elçinin Muhammed peygamber olduğunu gösteriyor.
