فتقبلها ربها بقبول حسن وأنبتها نباتا حسنا وكفلها زكريا كلما دخل عليها زكريا المحراب وجد عندها رزقا قال يمريم أنى لك هذا قالت هو من عند الله إن الله يرزق من يشاء بغير حساب

Efendisi, adağını güzel bir şekilde kabul etti ve onu Zekeriya’nın himayesinde güzel bir çiçek gibi yetiştirdi. Zekeriya, odanın köşesinde onun yanına her girişinde yanında yiyecekler bulurdu. “Meryem, bunlar sana nereden geliyor“ diye sorduğunda, “Bu, ALLAH katındandır. ALLAH dilediğine hesapsız rızık verir“ derdi.